Zwierzęta

piątek, 10 czerwca 2016

Rosliny szkodzace zdrowiu kota

Objawy zatrucia!

Jeśli zaobserwujesz pewne niepokojące symptomy takie jak silne wymioty i konwulsje, biegunka dużo jaśniejsze dziąsła i język, lub opuchnięty język, tkliwy nabrzmiały brzuch, brak apetytu, apatia i masz podejrzenie, że zwierzę mogło połknąć fragment niebezpiecznej rośliny, od razu udaj się do weterynarza, a w celu przyśpieszenia diagnozy podaj lekarzowi potencjalne źródło zatrucia – czyli nazwę gatunkową rośliny.

Trujące krzewy i drzewa

	Trzmielina (Eyonymus) – umiarkowanie szkodliwe są wszystkie fragmenty tej rośliny, mogą powodować wymioty, biegunkę drgawki oraz śpiączkę. fot. A. Barra CC BY 3.0 Wikimedia Commons
	Ostrokrzew (Ilex) – jego owoce mają umiarkowaną toksyczność, działają niekorzystnie na układ pokarmowy. fot. JamesDeMers Pixabay
	Bukszpan (Buxus) – a w szczególności jego liście, zjedzenie ich może skutkować wymiotami i biegunką oraz podrażnieniem skóry i błon śluzowych. fot. Hans Braxmeier Pixabay
	Hortensja (Hydrangea) – a w szczególności jej pąki kwiatowe, mogą powodować osłabienie i ból brzucha. fot. j-essica Pixabay
	Różanecznik i azalia (Rhododendron) – wszystkie części roślin są dla zwierząt umiarkowanie szkodliwe, mogą powodować podrażnienie żołądka i konwulsje, ból brzucha, zaburzenia rytmu serca. fot. JamesDeMers Pixabay
	Bez czarny (Sambucus nigra) – szkodliwe są dla zwierząt jego owoce, mogą prowadzić do rozstroju układu pokarmowego, w nielicznych przypadkach do śpiączki. fot. Emilian Robert Vicol Pixabay
	Cis (Taxus) – trujący jest każdy jego fragment za wyjątkiem owocu, stanowi on duże zagrożenie dla zwierząt i może skutkować biegunką, podrażnieniami śluzówki, zaburzeniami układu oddechowego oraz pracy serca. fot. moka Pixabay
	Ligustr pospolity (Ligustrum vulgare) –spożycie kilku owoców tej rośliny powoduje u zwierzęcia nudności, wymioty, biegunka, drgawki, zapaść, a nawet śmierć. Lilie - podrażnienie żołądka, wymioty, depresja, brak apetytu, śmierć, przy czym bardziej narażone są koty. fot. 15299 Pixabay
	Wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum) – trujące są wszystkie fragmenty tej rośliny, ale najbardziej toksyczne są owoce, powodują one podrażnić śluzówki i przewodu pokarmowego oraz śmierć. fot. Hans Braxmeier Pixabay
	Złotokap (Laburnum) – wszystkie fragmenty roślin są toksyczne, ale najbardziej szkodliwe są nasiona, ich spożycie powoduje ślinotok, nudności, wymioty, zaburzenia równowagi, halucynacje i duszności a nawet śmierć. fot. St3fan5 Pixabay

Trujące byliny i rośliny cebulowe

	Ciemiernik (Helleborus) – stanowi małe niebezpieczeństwo, spożycie każdej z jego części może powodować wymioty, biegunkę i podrażnienie błon śluzowych. fot. Hans Braxmeier Pixabay
	Serduszka okazała (Dicentra spectabilis) – wszystkie fragmenty tej rośliny wykazują stosunkowo niską toksyczność, mogą powodować wymioty lub biegunkę. fot. Lisa Kennedy Pixabay
	Funkia (Hosta) – powoduje biegunkę i wymioty. fot. Susbany Pixabay
	Zimowit jesienny (Colchicum autumnale) – powoduje zaburzenia rytmu serca, uszkodzenie wątroby i nerek. fot. Websi Pixabay
	Rośliny cebulowe – ich cebule po zjedzeniu mogą powodować rozstrój żołądka. Najbardziej toksyczne są narcyzy. fot. Sabine Fischer Pixabay
	Konwalia majowa (Convallaria majalis) – niezwykle toksyczne są wszystkie fragmenty tej rośliny, powodują one podrażnienie żołądka, wymioty, zaburzenia rytmu serca, konwulsje, śmierć. fot. Barbara Bumm Pixabay
	Naparstnica (Digitalis) – wszystkie części rośliny, objawy zatrucia to: wymioty, biegunka, zaburzenie krążenia, konwulsje, śmierć. Oleander - powoduje podrażnienie żołądka i jelit, nieprawidłowa praca serca, w niektórych przypadkach śmierć. fot. Steve Bidmead Pixabay
	Ostróżka (Delphinium) – objawy zatrucia to: podrażnienie śluzówki, wymioty i biegunka, zwiotczenie mięśni i drgawki, przy braku zdecydowanej i szybkiej reakcji – śmierć. fot. dkbach Pixabay
	Rącznik pospolity (Ricinus communis) – spożycie jego nasion skutkuje podrażnieniem śluzówki i przewodu pokarmowego, uszkodzeniem nerek i wątroby, w niektórych przypadkach śmiercią zwierzęcia. fot. PublicDomainPictures
	Tojad (Aconitum) – szkodliwe są wszystkie części tej rośliny, spożycie powoduje wymioty, biegunkę, drgawki, zaburzenie oddychania, śmierć. fot. Hans Braxmeier Pixabay

Trujące pnącza

	Glicynia (Wisteria) – wszystkie fragmenty tej rośliny są toksyczne w niskim stopniu dla zwierząt, mogą powodować biegunkę i wymioty. fot. Helga Strazzanti Pixabay
	Dławisz (Celastrus) – stanowi niewielkie niebezpieczeństwo, może powodować wymioty i biegunkę. fot. M. OHearn, J. Carstens, L. Pfiffner, USDA, ARS. Wikimedia Commons
	Bluszcz pospolity (Hedera helix) – w szczególności jego liście, powodują biegunki i wymioty. fot. Hans Braxmeier Pixabay
	Powojnik (Clematis) – może powodować owrzodzenie pyszczka zwierzęcia. fot. Efraimstochter Pixabay
	Wiciokrzew (Lonicera) – ma wysoką toksyczność, spożycie jego owoców powoduje wymioty, biegunkę, zaburzenia rytmu serca i oddychania. fot. Steve Bidmead Pixabay

zrodlo : http://www.zielonyogrodek.pl/rosliny-trujace-dla-psa-i-kota-lista-toksycznych-gatunkow

jak zadbac o chomika !

Chomik moze jesc :

karme ziarnista
owoce np. banan , jablko , gruszka
warzywa np. marchew , kukurydza
ziarna np. slonecznik
pije wode

Chomik nie moze jesc :

ziemniakow
owoce np. mango
warzywa np. salata

http://kobietawielepiej.pl/hobby/chomik-dla-dziecka-maly-gryzon-w-twoim-domu

papuga

Charakterystyka

Ptaki te charakteryzują się obecnością:

masywnego i hakowato zakończonego dzioba;
nabrzmiałą woskówką u nasady dzioba (u większości gatunków);
górną szczęką ruchomą względem czaszki;
grubym, mięsistym językiem.

Ponadto mają następujące cechy:

większość świetnie się wspina;
nie wiją gniazd, zakładają je zazwyczaj w dziuplach;
są gniazdownikami;
są zazwyczaj towarzyskie.

Odżywiają się głównie pokarmem roślinnym: nasionami, owocami, jagodami, orzechami, nektarem i pyłkiem, a w okresie lęgów także owadami i ich larwami.

Jak zadbac o kota hehe

Dobrze karm zwierzeta , ale pamietaj nie przesol !
zrodlo puppys.pl

Pozwalaj mu robic selfie z przyjacielem !
zrodlo http://www.bzdura.pl/smieszne-zdjecia/selfik-3-14183.html

Zadbaj o jego jedzenie !

zrodlo http://www.beka.pl/lfo_zwierz.php

Daj mu czasmi sie wyszalec !

zrodlo http://evasarah.pl.tl/Smieszne-Zwierzeta.htm

Rob mu fotki rodzinne :) !
zrodlo http://kolorittania.blog.pl/2014/04/28/smieszne-zwierzeta/

Traktuj go jak wlasne dziecko !
zrodlo http://komediowo.pl/query,%B6mieszne%20zwierzaki,szukaj.html?smpjqticaid=6172a1

Pozwol mu byc z wybranka zycia !
zrodlo http://zwierzaki-ptaki-ssaki.bloog.pl/foto,10721568,gal,684520,index.html?smoybbtticaid=6172a1

Krolik domowy

Królik domowy – udomowiona forma królika europejskiego , zajęczaka z rodziny zającowatych. Prawdopodobnie po raz pierwszy udomowiony w Hiszpanii. Po podbiciu Hiszpanii przez Rzymian hodowla królików została przeniesiona na teren cesarstwa rzymskiego^[1].
Początkowo celem hodowli królików było tylko zwiększenie masy ciała. Z czasem zaczęto je hodować również dla wełny i skór. Królik ma nie tylko znaczenie gospodarcze, jest również wykorzystywany jako zwierzę laboratoryjne i coraz częściej pełni funkcję zwierzęcia domowego, trzymanego dla towarzystwa.

Zajęczak czy gryzoń

Podstawową różnicą w budowie między zajęczakami , a gryzoniami jest uzębienie. Gryzonie mają jedną parę górnych siekaczy, a zajęczaki, w tym króliki, mają w szczęce dwie pary siekaczy oraz mają charakterystyczne długie uszy (przykład po lewej) uczestniczące w procesie termoregulacji. Gryzonie poruszają dolną szczęką w przód i w tył, a zajęczaki rozdrabniają pożywienie okrężnymi ruchami szczęki. Ponadto gryzonie są w stanie trzymać pożywienie w przednich łapach, a zajęczaki – nie. Zgodnie z dzisiejszym stanem wiedzy wydaje się, że zajęczaki i gryzonie ewoluowały niezależnie z pierwotnych ssaków owadożernych^.

niedziela, 22 maja 2016

Shih tzu

http://www.dogbreedplus.com/dog_breeds/shih_tzu.php

Szata i umaszczenie

Włos u shih tzu jest długi, miękki i po wyczesaniu łatwy do usunięcia. Występuje w różnych kolorach: włączając biały, beżowy, tricolor i – czasem – czarny. Charakterystyczny dla rasy jest przodozgryz.

Zachowanie i charakter

Shih tzu jest psem niezależnym, towarzyskim i wesołym. Nie przejawia skłonności do włóczęgostwa. Nadaje się do hodowania w rodzinie z dziećmi, toleruje inne zwierzęta domowe, a jego charakter przeważnie dostosowuje się do trybu życia rodziny. Lubi spacery i zabawy ruchowe z udziałem innych domowników.

Zdrowie i pielęgnacja

Pielęgnacja włosa jest wymagana. Aby uniknąć jej skołtunienia, musi być czesana codziennie. Oczy i uszy wymagają starannej pielęgnacji, czasami nawet z użyciem medykamentów. Może być także wymagane codzienne przemywanie oczu specjalistycznymi środkami dla psów. Przeciętna długość życia psów rasy shih tzu to ok. 15–20 lat.

Choroby, na które jest podatna rasa shih tzu

Autoimmunologiczne zapalenie tarczycy – w przebiegu tej choroby dochodzi do zniszczenia gruczołu tarczowego (tarczycy) przez autoprzeciwciała, wytwarzane w organizmie zwierzęcia. Objawy to wypadanie włosa, sucha, łuskowata skóra i utrata wagi. Choroba ta uwarunkowana jest genetycznie.
Entropium – jest to podwinięcie brzegu powiek, powodujący drażnienie przez rzęsy gałki ocznej. Zazwyczaj jest to cecha wrodzona i wymaga interwencji chirurgicznej.
Niedoczynność nadnerczy – objawy to osowiałość, osłabienie, suchość i wypadanie włosa, z czasem dochodzi do odwodnienia organizmu i upośledzenia czynności nerek.
Niedrożność kanalika łzowego – skutkiem tego schorzenia jest bezustanne wyciekanie łez z oczu, powodując zacieki.
Choroby serca – niedorozwój zastawki trójdzielnej. Objawami są: apatia, brak apetytu i utrata wagi, ponadto szmery w sercu. Prowadzi do śmierci z wyniszczenia i osłabienia.
Niewydolność nerek – choroba specyficzna dla shih tzu. Spowodowana jest niedostatecznym rozwojem tkanki miąższowej nerek. Objawy występujące już u szczeniąt to nadmierne picie i częste oddawanie moczu. Rokowanie jest niepomyślne, choroba często prowadzi do śmierci.
Udar cieplny – zagraża wszystkim psom o krótkich pyskach.
Zwężenie nozdrzy – jest to uwarunkowana genetycznie, wrodzona wada u shih tzu. W cięższych przypadkach widoczna już po urodzeniu i połączona z deformacją nosa. Szczeniak nie jest w stanie oddychać przez nos, nie ssie i ciągle piszczy. Istnieje konieczność karmienia go sondą i trzymania w cieple, w ciągu mniej więcej dwóch tygodni zagrożenie dla życia mija, a nos wraca do prawie prawidłowego kształtu po kilku miesiącach. Pies ma jednak stałe trudności z oddychaniem.
Zespół Cushinga – połączenie niektórych objawów powyższych chorób

źródło : wikipedia